Als je iemand met een goed hart pijn doet, is de reactie niet altijd onmiddellijk of duidelijk. 

Ze zullen niet schreeuwen, geen beschuldigingen uiten en geen scène veroorzaken. Zij zijn het soort mensen dat hun pijn rustig met zich meedraagt, het als een schaduw in zich laat neerdalen, terwijl ze toch vriendelijkheid en medeleven tonen aan iedereen om hen heen. Het is bijna alsof ze doorgaan alsof er niets is veranderd.

Maar diep van binnen verandert er (wel) iets.

De manier waarop ze je ooit vertrouwden en waardeerden, begint te eroderen, niet door een dramatische gebeurtenis, maar door een langzaam, stil besef dat hun vertrouwen is geschonden. Ze beginnen afstand te nemen, niet uit woede of wraak, maar simpelweg omdat ze de pijnlijke waarheid hebben aanvaard: dat ze niet langer dezelfde liefde en hetzelfde vertrouwen kunnen geven als vroeger.

Dit zijn de mensen die zonder voorbehoud van je hebben gehouden, die je hun tijd, hun energie en hun hart hebben gegeven. Wanneer dat vertrouwen wordt geschonden, ontploft het niet in chaos. Het vervaagt eenvoudigweg, stilletjes en onvermijdelijk, omdat ze weten dat ze hun innerlijke vrede niet kunnen opofferen aan iemand die hen niet kan waarderen op de manier die ze verdienen. 

Ze kunnen nog steeds vriendelijk zijn, ze kunnen nog steeds medelevend zijn, maar ze zullen nooit meer op dezelfde manier naar je kijken. De verbinding zal niet meer hetzelfde zijn. Het verlies van zo iemand is niet iets dat ongedaan kan worden gemaakt; het is een onomkeerbare verandering. Als ze eenmaal weg zijn, zijn ze weg, en de ruimte die ze achterlaten is niet gemakkelijk op te vullen.

Dus als je zo iemand in je leven hebt, koester hem dan. Waardeer ze. Want als hun vertrouwen in jou eenmaal is geschaad, is er geen weg meer terug. Ze zullen weglopen en niet achterom kijken.

Tekst: Joop Hamelinck

ONZE NIEUWSTE BERICHTEN